...ακροβατώ.....

...και όχι μόνο εγώ....ΟΛΟΙ ΑΚΡΟΒΑΤΟΥΜΕ!!!

Τώρα θα μου πείτε..."τι έπαθες ρε μεγάλε πρωί-πρωί???
Έρχονται και εκλογές και έχουμε προβληματισθεί?"""
Και εγώ θα σας απαντήσω ότι το post αυτό είναι σχετικό και με τις εκλογές,
γιατί μιλάει για συναισθηματικές ακροβασίες!

Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή......αφορμή για το post αυτό στάθηκε
ένα κειμενάκι ενός γνωστού τιποτένιου ρεμαλίου του blogόκοσμού μας....
(το ρεμάλι...του ρεμαλίου δεν είναι στην γενική?)

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα έπρεπε να ισσοροπήσω σε αποφάσεις τις οποίες
είτε ήθελα είτε μου τις επέβαλε η ζωή κατά κάποιο τρόπο.

- Νά πάρω παγωτό με τα λεφτά που μου έδωσαν για ψωμί και να φάω καμιά μπάφλα στον κώλο και "περιορισμό κατ'οίκον"?....ή να πάρω το ψωμί και να χάσω την καύλα του παγωτού?(εντάξει ρε σεις....δεν την έλεγα καύλα τότε την αμαρτία...αργότερα έμαθα τι είναι η καύλα)

- Να κάτσω να διαβάσω ή να τα γράψω κανονικά με όλες τις συνέπειες?
- Να το ρίξω το κέρατο στην γκόμενα ή όχι?
- Να ψηφήσω στα πλάισια της λογικής του "λιγότερο κακού" για την χώρα μου
ή να κρατήσω υψηλά τα standard μου?

κλπ....κλπ.....κλπ....

Πάντα προσπαθούσα να ισσοροπήσω μεταξύ ψυχικής ικανοποίησης, γούστων και λογικής!

ΣΚΑΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ σας λέω παιδιά.....ύπουλο και πάντα χάνεις!!!
Ναι....μπορεί να με κάνει να νιώθω ΖΩΝΤΑΝΟΣ.....αλλά πάντα χάνω κάτι!!!!

Μήπως το βλέπω λάθος?.....όχι πείτε μου δηλαδή...μήπως είμαι άπληστος??

Back in Business!!!

...ναι γύρισα....τραβάτε κανά ζόρι δηλαδής?

Θα μου πείτε τώρα..."εδώ ρε μεγάλε δεν γράφεις ούτε στο "τσίρκο"...τι τον (ξανά)ήθελες τον "ονειροπόλο πάνθηρα"?.....να σας είπω φίλοι μου...

έχω πολλά πράγματα σ'αυτό το blog που τους έχω αδυναμία.....

έτσι απλά.....μπορεί βέβαια και να ξύπνησε ο Mr Hide μέσα μου...θα δείξει!!!

...bloggoσυναντήσεις....

Κατά καιρούς έχει τεθεί το θέμα bloggoσυναντήσεων.

Επειδή έχω την εντύπωση ότι και τώρα περνάμε μία τέτοια φάση θέλω να πω την γνώμη μου από την προσωπική μου εμπειρία.

Κατ'αρχήν το μυαλό του ανθρώπου είναι εκ φύσεως περίεργο.....και η όλη ιστορία με τα blogs και τις σχέσεις που δημιουργούντε μέσα από αυτά, δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να μας προβληματίζει. Το τι είναι ο καθένας μας δεν έχει και πολύ σχέση με το πως φερόμαστε μέσα από τα blogs. "Εδώ μέσα" ανοιγόμαστε πιο ελεύθερα ενώ αν συναντηθείς με κάποιον/α..... θέλεις ένα "χ" χρόνο να συνηθίσεις τη φάτσα του και να συνδέσεις πολλά από αυτά που έλεγες και σου έλεγε ο συγκεκριμένος άνθρωπος με το πρόσωπο που έχεις απέναντί σου!

Από προσωπική πείρα θα πω ότι οι συναντήσεις με bloggers που έχω κάνει με έχουν αφήσει θετικό ή ουδέτερο κατά μεγάλο βαθμό.........και αυτό γιατί δεν έπεσα στην παγίδα να έχω σχηματίσει συγκεκριμένη εικόνα για κάθε έναν, λόγω του ότι μιλούσα μαζί τους μέσω comments ή emails.....άλλο τι γράφεις σε ένα email...και άλλο τι μου λέει το πρόσωπό σου και ο αέρας σου από κοντά!!!!!!

Είναι όπως στην καθημερινή ζωή.....θα γνωρίσεις 10.....και από αυτούς 1 ίσως γίνει κολητός.......με 2-3 ίσως έχεις μια επαφή που και που και οι υπόλοιποι απλά χάνονται στα γρανάζια της ζωής τους ο καθένας.

Όταν βρέθηκα σε ένα τραπέζι τον Σεπτέμβρη του 2006 με άλλους 30 περίπου bloggers.....ένιωσα τα εξής:

1ον Πήγα με πολύ χαρά γιατί θα γνώριζα καινούργιο κόσμο.

2ον Κατά τύχη πήγα πρώτος στην ταβέρνα και είχα αναλάβει τον περίεργο ρόλο να σπάσω τον πάγο με τους πρώτους που έφτασαν εκεί......λόγω χαρακτήρα το διασκέδασα γιατί άλλοι έμπαιναν φοβισμένοι.....άλλοι είχαν σκάσει από τα γέλια πολύ πριν μπουν στην ταβέρνα και τους έβλεπα από το τζάμι και άλλοι χαιρόντουσαν που θα γνώριζαν καινούργιο κόσμο μιας και είχαν συνηθίσει στην όλη διαδικασία λόγω "πολλαπλών επαναλήψεων"!

3ον Χάρηκα που γνώρισα ανθρώπους από όλες τις ηλικίες....από 20 μέχρι 60 ετών περίπου!

4ον Χάρηκα που είδα μαμάδες να έρχονται με τα πιτσιρίκια τους.

5ον Το πιο περίεργο είναι ότι δεν είχα όρεξη να συζητήσω τα ίδια πράγματα που λέγαμε στα blogs, ήθελα να μιλήσω και να ακούω για οτιδήποτε άλλο.

Γενικότερα το κλίμα ήταν εξαιρετικό κατά τη γνώμη μου, παρ'όλο που υπήρχαν κάποιοι οι οποίοι δεν μου άρεσαν σαν άνθρωποι......αλλά χαίρομαι που τους γνώρισα....!!

Με κάποιους/ες κρατήσαμε επαφή και κρατάμε ακόμα αν και δεν πολυμπαίνω στα blog τους.

Με έχουν καλέσει σπίτι τους και τους έχω καλέσει. Κουβεντιάζουμε μέσω mail πολλές φορές λόγω έλλειψης χρόνου να βρεθούμε και είναι εξαιρετικοί άνθρωποι.

Όπως και νά'χει νομίζω ότι αν κάποιος προβληματίζεται αρκετά στο θέμα καλύτερα να μην πάει σε μια τέτοια συνάντηση γιατί προφανώς δεν θα είναι χαλαρός.

Επίσης το ότι εγώ θα πήγαινα σε μια τέτοια συνάντηση δεν σημαίνει ότι έχω το δικαίωμα να απαιτώ και να πιέζω τους υπόλοιπους να ενεργήσουν σύμφωνα με την γνώμη μου!

....άϊ σιχτίρ!!!!!!!!!

....χάλια...σκατά κι απόσκατα....ταπειροκρανίαση....

....χθες έδωσα 430€ για το αμάξι και πάλι έχει πρόβλημα...

...δεν κοιμήθηκα καλά....πονάνε τα μάτια μου....

....αλλαγές στην δουλειά...κι ότι του καυλώσει του καθενός....

....το πρωί πήγα να τρακάρω 3 φορές....

....δεν είναι γυναίκες οδηγοί....είναι ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΜΕ ΤΟ ΤΙΜΟΝΙ......γενικότερα....άϊ σιχτίρ σήμερα....

Τίτλος ποιήματος: "...άϊ στο διάολο...."

...μαύρη η ζωή είναι σήμερις...
...μαύρη οσάν την πίσσα...
...και έχει πέσει πάνω μου...
...και με τραβάει με λύσσα...

...από τα έγκατα της γης...
...τα τέρατα φωνάζει...
...νά'ρθουν στην επιφάνεια...
...να μ'έβρουν τα προστάζει...

...και ευθύς αφού εξύπνησα...
...αυτά με παραλάβαν...
...εμέναν εδιαλέξανε...
...απ'όλη την Ελλάδαν...

...κι έτσι με τέρατα θεριά...
...απ΄τό πρωί παλεύω...
...να φύγω θέλω κι από δω...
...πολλά τους τα μαζεύω....

...μαύρη μαυρίλα σήμερα...
...μαύρη κια αρχνιασμένη...
...μαύρη οσάν τον Καρεμπέ...
...και μαυρομουχλιασμένη...

...χμμμμμμμμ.....!!!!

......είπα και εγώ να πάρω το "έτερον ήμισυ" να πάω μια εκδρομούλα....
Μου λέει ένας φίλος...."που πας ρε συ με αυτό το αμάξι"...θα σε χωρίσει η μικρή....
"Ρε συ"...του λέω εγώ..."είναι περιπέτεια το αμάξι μου-όχι σαν αυτά τα καινούργια τα ξενέρωτα που δουλεύουν ή όχι δεν τ'ακούς".....άσε που το μωρό μου του λέω δεν με θέλει για τ'αμάξι μου....με θέλει γιατί μ'αγαπάει"!!!......
"Δεν υπάρχει τέτοιο είδος γυναίκας βρε ζώον"....μου λέει ο κολητός μου και φεύγει κουνώντας απογοητευμένος το κεφάλι του και μου δίνει ένα φιλικό χτύπημα λύπησης με την παλάμη του στον ώμο......μου λέει και φεύγωντας....."σαν νά'χεις πάρεις και κανά κιλό τελευταία....το νού σου".......δεν πρόλαβα να απαντήσω και να του πω ότι "ο χαρακτήρας έχει σημασία"!!!!

...έρχεται λοιπόν το αμόρε......αρχίζουμε τα χαδάκια κλπ.....βγάζω τη μπλούζα μου....
......και ακούω το εξής ανεβαστικό σχόλιον εμψύχωσής μου....."τρως καλά ε??"
....απαντώ ότι...."μα μωρό μου.....έφαγα τη γη να σ'αναζητάω"....αλλά μάλλον δεν έπεισα....


......γυρνώντας από την εκδρομή....σταματάμε σε κάτι χωράφια με πορτοκαλιές να κόψουμε κανένα φρέσκο πορτοκαλάκι.....γεμίζουμε μισή τσάντα και συνεχίζουμε το ταξίδι.....καθώς οδηγούσα της λέω "πω-πω τι ωραία που μυρίζουν τα πορτοκάλι"....και εκεί που νόμιζα ότι και το αμαξάκι μου και το στομαχάκι μου είχαν ξεχαστεί.....ακούω την εξής απάντηση....
..."θες να σε καθαρίσω?""


και ήρθε στο μυαλό μου η παραπάνω φωτογραφία......
......τώρα τι να εννοούσε ρε παιδιά????...λέτε να ήταν απλά η βορειοελλαδίτικη διάλεκτος....???
...κατά τα άλλα περάσαμε υπέροχα.....(στην κοσμάάάάρα μου εγώ!!!)
;-))))))))))))))

Μπράβο πουλάκια....!!!

Σηκώθηκα σήμερα, έκανα ντουζάκι και έφυγα από το σπίτι.

Στο δρόμο για την δουλειά, αποφάσησα να πάω στον μηχανικό να τσεκάρει κάτι στο αυτοκίνητο μιας και έχω ταξίδι αύριο......δεν πειράζει αν αργήσω λίγο σκέφτηκα......την προηγούμενη βδομάδα έφυγα και 22:45 ένα βράδυ......ξέρω-ξέρω....εκφραστείτε ελεύθερα παιδιά.....τέλος πάντων....η "υποψία" μου έγινε κόστος ζημιάς 350€ για μπιλιοφόρους και φούσκες......δε βαριέσαι σκέφτηκα....πάλι δε θα βάλω τίποτα στην άκρη αυτό το μήνα.

Ήρθα στο γραφείο με ύφος αρκετά "στ'αρχίδια μου όλα σήμερα"!!!

Προετοιμάζομαι ψυχολογικά για ταξιδάκι.........

Χαζεύοντας στο internet βρήκα ένα videακι του Σωκράτη Μάλαμα και μου έφτιαξε απίστευτα το κέφι.....είναι από μια συναυλία του, στο Θέατρο Πέτρας και τραγουδάνε με την ορχήστρα του, χωρίς μικρόφωνα, το "πουλί σε δέντρο αρχοντικό"!

.....δεν μπορώ να το ανεβάσω εδώ γιατί δεν ξέρω πως....

Ο Μάλαμας έχει μια μοναδική επαφή με τον κόσμο.....έχω πάει σε πολλές συναυλίες του και σε κάποιες από αυτές μόνος μου.........ή μάλλον όχι ακριβώς μόνος.....μαζί με τσίπουρον αγιορίτικο!!!!....ο άνθρωπος κάνει φοβερές συναυλίες.....3 ώρες το λιγότερο....πρέπει να είσαι εξοπλισμένος.....ποτό οπωσδήποτε.....και αναλόγως και την παρέα.....ότι χαλαρώνει τη διάθεση........γνώστης και ο ίδιος βέβαια του τι "μερακλήδες" είναι το κοινό του...πάντα πετάει πετυχημένα σχόλια και γκριμάτσες.....

Ένα από αυτά είναι ο τρόπος που μας αποκαλεί "πουλάκια"......ίσως ακούγεται κάπως γελοίο εδώ αλλά από κοντά είναι ...άάάάάλλη φάση.....!!!! Πολύ γέλιο.....!!!!:-)))))))))

Διαβάζω λοιπόν ότι βγήκε το CD από την συναυλία του Μελωδία........είναι cd και dvd μαζί!

Μια καταπληκτική συναυλία η οποία έμεινε στο μυαλό όλων μας όσων ήμασταν στον Λυκαβητό εκείνο το βράδυ του Σεπτέμβρη.

Εγώ το θυμάμαι βέβαια και για έναν άλλο λόγο που το συζητούσαμε προχθές με ένα φιλικό ζευγάρι και είχαμε ξεραθεί στα γέλια......ήταν και η τελευταία φορά που είδα μια γκόμενα με την οποία είχα μια"άσχετη ψιλοσχέση"(....ξέρετε τώρα πως είναι αυτά.... :-))))) !!!!

Μετά από το βράδυ της συναυλίας εξαφανίστηκε.....στην κυριολεξία παιδιά......!!!!

Είχε ένα πρόβλημα με το έντεχνο που άκουγα......αλλά τελικά είχα μεγάάάάάλο πρόβλημα....!!!!Τώρα περίμενε να την κυνηγήσω?....να πέσω στα πόδια της?...ποτέ δεν κατάλαβα και ποτέ δεν θα μάθω.....αλλά ο Σωκράτης, ο Αλκίνοος και η Χαρούλα έκαναν το θαύμα τους εκείνο το βράδυ και γλύτωσα........!!!

Το απόγευμα θα πάω στο Μall να χαζέψω κανένα βιβλίο και να πάρω το CD!!!

Φιλιά....

...σκέψεις....

...είναι περίεργο συναίσθημα!

Παίζει με το μυαλό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου.

Μου αναποδογυρίζει τη σκέψη...κάποιες φορές χωρίς λόγο....ή έχει πάντα λόγο?

Προσπαθώντας να δώσω ερμηνεία, έχω συνδέσει τα οικογενειακά μου προβλήματα στο παρελθόν με αυτήν, κάποια ερωτικά μου προβλήματα.......για να καταλήξω τελικά ότι....

απλά είναι μέρος του εαυτού μου.

Δεν την έχω ευχαριστηθεί όσο θα ήθελα γιατί έκανα και λάθη τα οποία μου κόστισαν.....

....αλλά πάντα ένιωθα ένα δέος στην σκέψη της!

Πριν αρκετά χρόνια, όταν ήμουν στο στάδιο της προετοιμασίας για την μεγαλύτερη φυγή μου ,έως τότε, μία φίλη μου είπε: "να ξέρεις ότι περνάς το πιο ωραίο στάδιο τώρα"!!!

Πόσο δίκιο είχε!!!!

Μετά χαθήκαμε....εκείνη πήγε στο Πεκίνο για δουλειά και μετά έμαθα ότι ήταν στο Κατάρ.

Δεν ξαναβρεθήκαμε να την ρωτήσω αν είχε δίκιο μόνο για μένα ή το ίδιο συνέβει και σ'αυτήν.

Μπροστά στην πιθανότητα να ξαναφύγω τώρα....σκέφτομαι διάφορα πάλι.

Έχω νέες ανησυχίες....και παλιές.... όπως....."μήπως προσπαθείς να φύγεις από τον εαυτό σου μεγάλε"? Ίσως όμως και να το βλέπω απλά λάθος......

Μίλησα το πρωί με ένα φίλο που πρόσφατα μετακόμησε από την Σκωτία στην Αυστραλία.

Αδελφή ψυχή ο Stuart! Ο μόνος άγγλος φίλος που έκανα εκεί!

Ανοιχτόμυαλος και εκφραστικός σαν έλληνας. Μου είπε κάτι απλό.......ότι τη δουλειά που έχω τώρα στην Ελλάδα θα μπορώ να την βρω και μετά από 5 χρόνια σε πολύ καλύτερη "έκδοση".....ενώ μετά από 5 χρόνια θα είναι αρκετά δύσκολο να φύγω για καινούργια ταξίδια και εμπειρίες. Μάλιστα μου μίλησε και για την Μελβούρνη.....πόσους έλληνες έχει....ότι η ζωή αρχίζει το βράδυ.....ότι το πρώτο τους βράδυ εκεί με την γυναίκα του το πέρασαν τρώγοντας σουβλάκια στο πάρκο και άλλα απλά και όμορφα πράγματα με τα οποία εμείς μεγαλώσαμε........Του το ξέκοψα βέβαια......ε όχι και Αυστραλία!!! :- )))

Μπορεί άδικα να τα σκέφτομαι όλα αυτά και απλά να μην με πάρουν για δεύτερο interview!

Αλλά τώρα μπήκε ένα μικρόβιο μέσα μου και ξέρω ότι μπορώ να το κάνω αν το θελήσω!

Ότι και να επιλέξω έχει τα καλά του και τα άσχημά του.

Στο μόνο που έπεσα από τα σύννεφα γυρνώντας στην Ελλαδίτσα είναι στο ότι μειώθηκαν οι παρέες. Μέχρι την ηλικία των 27 και 28 όλα είναι μια χαρά....βρίσκεσαι στα μπαρ, στις καφετέριες κλπ. Μόλις ο καθείς ανοίξει σπίτι και οικογένεια κόβοντε τα πολλά-πολλά.....όχι ότι δεν αγαπάς τους φίλους πλέον ή δε σ'αγαπούν κι εκείνοι......αλλά δεν μπορούμε να βρισκόμαστε όλοι μαζί γιατί απλά αλλάζουμε......δεν γίνεται π.χ. η γυναίκα του ενός φίλου να γίνει φίλη οπωσδήποτε με την δικιά μου......οπότε κόβεται κάπως η σχέση......

Αυτό βέβαια στην προκειμένη φάση, κάνει την απόφασή μου για να φύγω πιο εύκολη....βλέπω φίλους αραιά και που......οπότε ίσως τους βλέπω πιο συχνά όταν είμαι στο εξωτερικό.....

...επίσης κάτι που έπαιξε ρόλο στην ψυχολογία που είχα όταν ήμουν έξω την πρώτη φορά είναι ότι συντηρούσα μια ηλίθια σχέση η οποία με κράταγε πίσω στα περισσότερα πράγματα που μπορούσα να χαρώ.....

....σκέψεις φυγής που σε συνδυασμό με μια κωλοκατάσταση που περνάω στα επαγγελματικά τις τελευταίες μέρες....με κάνουν να τα βροντήξω όλα κάτω και να φύγω........

....ανησυχίες.....θετική διάθεση για το όλο θέμα και βέβαια και αρνητική......

...ο καιρός θα δείξει μάλλον!

Ένα είναι όμως το σίγουρο..........νιώθω ζωντανός!!!